Rozemarijn van West

Hoi, leuk dat je mijn blog leest. Ongeveer twee jaar geleden begon ik met schrijven over mijn zoektocht door de duurzame wereld. Er is veel gebeurd sindsdien.

Dit schreef ik in mijn eerste blog op 26 januari 2010: ‘Ik weet niet precies waar het onstaan is, maar ergens tussen een aflevering van planet earth en een bezoek aan een biologische tuinderij kreeg ik de groene geest! De aarde is zo mooi, alle ecosystemen zo ingenieus, zelfgeteelde groenten zo lekker, dat willen we niet kwijt, echt niet. Het zou toch te gek zijn dat we door onze kortzichtigheid van nu alles opmaken wat er op deze planeet te vinden is en er straks niks meer over is voor next generations. De aarde verdient een beetje respect.’ Roerend mee eens, nog steeds.

Bon, de idealen waren binnen, maar hoe nu de praktijk?‘ vervolgde ik. Ik ging meewerken op een BD tuinderij in Utrecht (Amelis’hof), blogte voor een duurzame website (www.hetkanwel.nl) en ontdekte permacultuur. En dat veranderde alles. Permacultuur, wat een verademing! Een methode die in plaats van de natuur te vernietigen juist gebruikt wat de natuur zo ingenieus uitgewerkt heeft. En op die manier eetbare bossen en tuinen ontwerpt die duurzaam, mooi en ook nog eens voedzaam en lekker zijn. Ik had mijn praktijk gevonden.

Ondertussen heb ik ook flink de smaak van eten te pakken. Niet supermarkt-eten, maar lekker en voedzaam eten. Met alle variatie die er in de natuur bestaat en alle smaken die een gezonde grond kan voortbrengen. Dat is nog eens andere koek dan wat de moderne mens in z’n versuikerde dieet stopt. Ik blijf me erover verbazen dat we ons daar zo weinig bewust van zijn. Voor mij is het overduidelijk dat wat je eet de basis is voor je fysieke en geestelijke gezondheid. En voor een duurzame toekomst zijn gezonde gronden, verse voeding, een gezond lichaam en een heldere geest toch wel de minimale benodigdheden!