Ik ben vrijdag een kijkje gaan nemen op de Haagse markt. Getipt door meerdere mensen omdat het er zo ongelooflijk goedkoop is. Inderdaad lag het fruit er zo ongeveer voor het oprapen: 4 avocado’s,een pond lychees, 5 grapefruits, allemaal voor 1 euro. Rekken vol kledingstukken voor 5 euro, schoenen voor een paar tientjes, dvd’s, en nog oneindig meer hebbedingetjes voor bijna niks.
Opgewonden werd ik er van. Zoveel spullen voor bijna niks! Zoveel grondstoffen en productie voor een prijs die dat helemaal niet kan vergoeden! Nu pas zie ik in dat elk product kosten en arbeid met zich meebrengt en een bepaalde waarde heeft. Als de prijs lager is moet er ergens anders iets ingeleverd worden. Ofwel er
wordt oneigenlijk gebruik van kostbare grondstoffen gemaakt, of er wordt een vervuilend productieproces ingezet of mensen worden uitgebuit. Daarnaast vraag ik me af hoeveel er voor niks wordt geproduceerd; waar zouden al die spullen heen gaan die niet verkocht worden?
Jammer dus, het plezier van een koopje ook weer verpest. Gelukkig dat ik daar meteen iets op gevonden heb; de leukste koopjes zijn immers te vinden in de rariteitenkabinetten van tweedehands winkels of op rommelmarkten. Of nog leuker: ruilen met je eigen vrienden. Laatst zelfs met collega’s gedaan. Enige nadeel dat je dan nog steeds dezelfde kleren op je werk blijft zien 😉
Het voordeel is: alle spullen die ik hergebruik hoeven niet weer opnieuw geproduceerd te worden. Vandaar dat ik gister toch nog maar weer terug ben gerend naar het bos waar ik mn handschoenen had laten liggen. M’n eerste gedachte was; ach, ik kan voor 5 euro weer nieuwe kopen. Nee dus. Bovendien vond ik het ook een beetje disrespectvol naar die handschoenen om ze na zo’n lange winter goede dienst meteen bij het eerste lentezonnestraaltje in een bos te laten liggen.
